Shingeki no Kyojin Anime İnceleme

Nedir bu Shingeki No Kyojin?

Diğer bir adı ile Attack On Titan yani Titanların Saldırısı olarak da bilinen dünya çapında büyük başarı elde etmiş 2.sezonu Bleach’e dönen (evet geliyor bu sene, geliyor mu acaba? ) insanların devlere yenildiği ama mecazen değil, baya yenildiği, oldukça hayranı olan, aynı şekilde vasat bir Live Aciton filmine sahip bir animedir.

Konusu : Nereden geldiği belli olmayan devler, insanlara saldırarak onları spor amacı ile yakalayıp yemeye başlar (empati insan oğlu). İnsanlar da bakar g.t sakata gidiyor, nasıl yaptıkları belli olmayan siz deyin 100 metre, ben diyeyim 200 metre (tamam tamam abarttım) baya yüksek 3 kademeli surlar yapıp arkasına sığınıyorlar (bence uzaylılar yaptı o surları).

3 kademeden oluşan bu surlar, yukarıdaki gibidir. En iç kısım Cena Suru (doğru yazılışı sina, selam çaktım anladınız) , ensesi kalın millet vekilleri kraliyet ailesi gibi godomanların yaşadığı en iç surdur.

2. kısım Maria Suru‘dur. Bu kesimde dayıları millet vekilli olanlar yaşar.

1. kısım da ise sizin benim gibi sıradan halk yaşar. Bu şekilde yaşayıp titanlardan uzakta güvenli yaşadıklarını düşünürken günlerden bir gün ne görsünler? Anam duvardan büyük bir titan dayanıyor. Sura ver yansın kırıp geçiyor kapıyı. Bundan sonra, ilk defa açık büfe görmüş vatandaş gibi dalıyor devler içeri. Ana karakterimiz Eren ve takıntılısı Mikasa‘da o anda sura çok yakınlar. Neyse çocuklar kaçıyor ama Eren‘in annesi oldukça acı bir şekilde ölüyor. Eren‘de diyor “beşiktekini, mezardakini, ölüsünü, dirisini her gün birisini bir gün hepsini öldürecem bu titanların” diye yeminler ede ede ağlıyor. Hikayemizde bu şekilde başlıyor.

              Eren ve Mikasa

Başlamadan önce bu kısımda irili ufaklı spoilerlar mevcuttur.

Editörün Gözünden : Şimdi Attack On Titan benim için konusu güzel ama işleyişi açısından vasat bir animedir (sokun o direnleri meşaleleri yerine). Neden böyle dedim? Siz saldırmadan önce açıklayayım: Öncelikle her bölüm ortada ahkam kesen “yeaaa titan da neymiş tek koyuşa elli tane öldürürüm” “yeaaa İnsanız lan biz avcıyız avcı yeaaa” diyerek her bölüm ego kasan askeri birlikler, titanlar ile karşılaşınca baya kuş yemi gibi yeniliyorlar. Titanlar oldukça güçlü, insanlar baya ezik aslında. Hani avcıydı bunlar? Ne oldu? Yani bir titanı anca 10 kişi kesiyor o derece.Titanların bu denli güçlü olmalarına karşın hikayede iki tane aşırı şişirilmiş karakter var. Birisi takıntılı Mikasa, diğeri Levi ama öyle böyle değil. İkisi tek başlarına 50 kişilik titan öldürüyor. titan değil et döner kesiyorlar sanki. Yani aslında kılıçtı, toptu boş yere uğraşıyorlar. Klonlama teknolojisi üzerinde yoğunlaşıp bu ikisinden onar  tane üret. Titanlar dünyayı terk eder. Birleşmiş milletlere baş vururlar bize soykırım yapılıyor diye.

“Levi titan doğramacılık 1890’dan beri”

Neyse devam edelim. Bir de ana karakterimiz var,Eren. Bu çocuk titana dönüşe biliyor ama öyle sıradan değil. Tek başına 5-6 tanesi ile vs atabilecek kadar güçlü bir titana. Eh ana karakter bu kadar güçlü olunca insan bekliyor ki bir ağırlığı olsun ama yok. Baya sümsüğün önde gideni. Gelen dövüyor giden dövüyor. Gelen posta koyuyor giden posto koyuyor. Hatta bir ara hapse atmayı bile düşünüyorlar. Bu da mazlum küçük emrah. Her şeye tamam abi çekiyor. Sonra bakıyorlar adam titana dönüşüyor. Diyorlar biz bunu kullanak (bunu düşünmek için koalisyon kurup beyin fırtınası yapıyorlar). Sonra mesela bir tane dişi titan var. O da insan titana dönüşe biliyor. Bu Eren’in ne kadar arkadaşı varsa öldürüyor. Yeri geliyor football topu gibi ağaçtan ağaca tekmeliyor. Zamanı geliyor bu ikisi vs yapıyor. Eren dövüyor tabi. Tam öldürecek kızı görünce gereksiz bir merhamet, gereksiz bir hüzün çöküyor çocuğa. Lan bu kız kırdı geçirdi arkadaşlarını. Hem hani tüm titanları öldürecektin ne oldu. Bu yüzdendir ki Eren değil titana optimus primea dönüşse benim gözümde sıfırdır kendisi.

Bu kadar kötüledikten sonra fanlarını da düşündüm tabi düşünmez olur muyum ?

“Buyrun müessesemizden dir çekinmeden atabilirsiniz.”

Son olarak;

Animedeki surlara yakından bakalım.

(Yapmasam rahat uyuyamazdım)